فرازهایی از زندگی امیر سرلشگر شهید غلامرضا مخبری

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی و به نقل از روابط عمومی اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان رضوی، سرهنگ دوم پیاده شهید غلامرضا مخبری، فرزند قربان محمد، روز بیستم دی ماه سال 24 در شهرستان قوچان از توابع خراسان رضوی به دنیا آمد. مادرش خیرالنساء خانه دارو و پدرش حاج قربان محمد، انسانی دانشمند، فرهیخته و خیری بود که در خیابان قائم مقام شهر قوچان مسجدی بنا نمود.

پس از طی دوران طفولیت به مدرسه رفت، تحصیلات ابتدایی را در دبستان دارا گذارند و با اخذ دیپلم متوسطه باتوجه به علاقه ای که به لباس مقدس سربازی داشت در آزمون ورودی دانشکده افسری تهران پذیرفته شد و در تاریخ 43.1.17 به تحصیل علوم و فنون نظامی پرداخت. در سال 1346 با اخذ درجه ستوان دومی از دانشکده افسری نیروی زمینی فارغ التحصیل شد.

بعد از فراغت از تحصیل، به مراغه اعزام و به عنوان فرمانده سپاه دانش مشغول خدمت شد. دوره مقدماتی زرهی را در سال 47 در مرکز زرهی شیراز آموزش دید و تا گذراندن دوره عالی آنجا ماند. پس از پایان دوره در سال 48 با کسب درجه سرگردی به لشگر 16 زرهی نیروی زمینی قزوین- تیپ 2 زنجان- پیوست.

شهید مخبری در سال 50 با خانم اکرم امینی ازدواج کرد و ثمره زندگی مشترکش سه دختر است که از او به یادگار مانده است. پس از ازدواج به همراه همسرش به شهر میانه اعزام می شود. سپس برای طی دوره کلاس های زبان ویژه به تهران رفته و در این زمان اولین فرزند دختر آنها به دنیا می آید که نامش را مریم می گذارند.

6 ماه از تولد فرزندان آن ها سپری می شود که مجدداً به میانه بازمی گردد و مدت دو سال در آن شهر انجام وظیفه می کند. در ادامه خدمت، شهید مخبری به شهر منجیل در اسگیلان منتقل می شود.

او در سال 57 دوره عالی فرماندهی و ستاد دافوس را در شیراز طی نمود و در این ایام انقلاب اسلامی به پیروزی رسید. با بروز نا آرامی های کردستان در سال 1358 به عنوان فرمانده یگان اعزامی از لشگر 16 به آن مناطق رفت. در سال 1358 با آغاز غائله کردستان، برای مقابله با ضد انقلاب در منطقه به جبهه های نبرد شتافت. وی به عنوان فرمانده یکی از یگان های لشکر 16 زرهی قزوین تیپ زنجان به مهاباد اعزام شد تا خاطرات زیبایی از رشادت و شجاعت کم نظیرش در مأموریت های سخت با حداقل امکانات به ثبت برسد.

او 6 ماه در مهاباد حضور داشت و چندین مأموریت بسیار مهم را با رشادت انجام داد و با رشادت هایی که انجام داد به عنوان فرمانده گردان 125 تیپ 2 لشکر 16 منصوب شد. با آغاز جنگ تحمیلی در سال 59، لشگر 16 زرهی به منطقه خوزستان و دهلاویه حرکت نمود و سرگرد مخبری فرماندهی گردان 125 پیاده مکانیزه تیپ دوم را بر عهده داشت. در عملیات «طریق القدس» در چزابه، گردان 125 پیاده از لشکر 16 به فرماندهی شهید مخبری با دشمن درگیر شد.

او در سال 60 در منطقه «رقابیه» حضور داشت و در عملیات طریق القدس که در آبان ماه 60 انجام شد بستان عرصه دیگری برای ظهور او بود. در عملیات «طریق القدس» که به منظور آزادسازی شهر بستان و نجات سوسنگرد صورت گرفت. به عنوان فرماندهی گردان شکن عمل کرد و با ابتکار و شجاعت بی نظیری که از خود نشان داد. توانست خطوط دفاعی دشمن را در هم بشکند و پل سابله از مناطق استراتژیک عملیات را فتح کند.

صدام آن قدر به برتری نظامی خود دل بسته بود که پیش از حمله گفته بود من بستان را گرفتم.» اما این مخبری و یارانش بودند که در ده روز مقاومت و نبرد خونین مهر باطلی بر ادعای او زدند. این 10 روز مقاومت، سرآغازی برای عملیات پیروزمندانه فتح المبین شد که ارتش تا دندان مسلح بعثی را زمین گیر کرد.

بی شک یکی از عوامل عمده موفقیت نیروی زمینی در عملیات طریق القدس، همانا ابتکار، شهامت و رشادت شهید مخبری به همراه شهید سرتیپ منفرد نیاکی از لشگر 92 زرهی بود. پس از انجام موفقیت آمیز عملیات طریق القدس به خاطر همین رشادت ها، حین عملیات و در زیر آتش دشمن، سرهنگ دوم مخبری مورد توجه و تشویق فرماندهان و به خصوص فرمانده وقت نیروی زمینی-شهید سپهبد صیاد شیرازی - قرار گرفت و شهید سپهبد صیاد شیرازی به پاس حماسه آفرینی هایش در همان منطقه و زیر باران آتش و گلوله به او درجه سرهنگ دومی اعطا کرد.

در عملیات طریق القدس، تیپ 12 زرهی عراق توانسته بود با عبور از پل «سابله» موقعیت لشکر 92 زرهی اهواز را تهدید کند که سرگرد مخبری با عبور دادن 4 فروند نفربر زرهی توانست آتش دشمن را مهار و با متواری کردن آنها پل سابله را دوباره در اختیار نیروهای خودی قرار بدهد و بدین ترتیب، مقدمات آزادی شهر بستان را فراهم کند.

فرمانده نیروی زمینی ارتش شهید سپهبد علی صیاد شیرازی اعتقاد داشت که حفظ امنیت قلل سر به فلک کشیده کردستان که مخفیگاه و پایگاه منافقان، ضدانقلاب و گروهک ها شده بود. نیازمند به فرماندهانی شجاع و از خود گذشته است. بنابراین سرهنگ دوم مخبری به لشگر 28 سنندج منتقل شد و به سمت معاونت فرماندهی تیپ یکم منصوب گردید.

پس از پایان موفقی آمیز عملیات طریق القدس، به سمت فرماندهی تیپ 1 لشکر 16 زرهی نزاجا منصوب گردید و برای حفظ امنیت به قلل سر به فلک کشیده کردستان که مخفیگاه و پایگاه منافقان و ضد انقلاب شده بود، بازگشت و مشغول ستیز با دشمن زبون گردید. جای جای جبهه معرکه دلاوری مخبری شده بود. نام او هراس را بر دل دشمن می انداخت. دشمن هم او را شناخته بود عناصر خدعه و توطئه دنبال این بودند که مخبری را از ما بگیرند و کردستان نقطه این توطئه شد جانشینی تیپ 2 پیاده سقز به او سپرده می شود.

این فرماندهی شهید بعد از پیروزی در جبهه تنگه چزابه در عملیات «طریق القدس» به همراه جمعی از هم رزمانش در تاریخ 60.12.18 به دیدار امام خمینی(ره) نائل آمد و سخنرانی کوتاه، اما قاطعی کرد. خلاصه وضعیت خدمتی این شهید بزرگوار از این قرار است: شهید مخبری در تاریخ 48.05.17 برابر تقسیمات نظامی، خود را به لشکر 45 زنجان معرفی نمود. وی در مدت 13 سال حضورش در این لشکر مشاغلی همچون فرمانده گروهان خدمات فرمانده دسته پشتیبانی گروهان خدمات، فرمانده دسته 2 گروهان 2 گردان 114 میانه، رئیس رکن سوم گردان فرمانده گروهان گردان 176 ملک واقع در منجیل، رئیس رکن 1 تیپ 2 زنجان را بر عهده داشت. او در تاریخ 60.12.18 به درجه سرهنگ دومی مفتخر شد و در تاریخ 61.08.15 خود را به لشکر 28 پیاده کردستان معرفی و به عنوان معاونت تیپ یک منصوب شد.

او در طول حضور در جبهه های حق علیه باطل با جان فشانی و شجاعت مأموریت های محوله را انجام می داد و بارها مورد تشویق و تقدیر فرماندهان قرار گرفت. شهید مخبری در عملیات بسیاری ازجمله طریق القدس و... شرکت نمود و از تمامی این ماموریت سربلند بیرون آمد.

سرانجام سرهنگ دومک مخبری در تاریخ 61.10.11 پس از بازدید از گردان 116 در ساعت 17.30 دقیقه در ارتفاعات دارساوین در محور بانه- سردشت مورد حمله ضدانقلاب حزب کومله قرار گرفت و در سن 37سالگی جام شهادت نوشید. پادگان تیپ 2 زرهی زنجان، مزین به نام این فرمانده غیور است. این فرمانده شهید در گلزار شهدای خواجه ربیع مشهد به خاک سپرده شد.

انتهای پیام